δεν πέρασαν μέρες…
νύχτες;
ΝΑΙ
θα τις έλεγα μάλιστα συνεχόμενες νύχτες…
και ο χρόνος;
πέθανε;
ΝΑΙ
δεν αναπνέει…
…
…
α, να, αρχίζει και πάλι να ζει,
μπαινοβγαίνει στις ψυχές,
τις τριγωνικές ψυχές
που κοιτάζουν προς τα πάνω…
εμφυσά άρωμα
σε όσα σώματα γεννήθηκαν από πέτρες
σε παραλίες που δεν υπάρχουν
και
σε όνειρα που δεν τα ονειρεύτηκε κανείς ακόμα…
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Μα ρε παιδί μου τι ωραία που είναι η ποίησή σου. Γιατί μπαίνεις στο κόπο να γράφεις οτιδήποτε άλλο;
thnx πολύ πολύ χ/π
κι εγώ συμφωνώ με τον χ/π
Όμορφα και τα άλλα, προτιμώ όμως τα ποιήματα σου.
τριγωνικές ψυχές; γιατί όχι.
Τριγωνικές ψυχές που κοιτούν προς τα πάνω . Ναι , μ'αρέσει .
Περισσότερα ποιήματα παρακαλώ γιατί συμφωνώ με τους προλαλήσαντες . :)
Post a Comment