κατά Λακάν, το ασυνείδητο λέει είναι πάντα ευτυχισμένο, αποκαλείται η απόλαυση του επίπονου... το ασυνείδητο λέει απολαμβάνει στο οδυνηρό σύμπτωμα γιατί δε μπορεί, τη δεδομένη στιγμή, να απολαύσει αλλού. Ο Λακάν τα λέει αυτά, όχι εγώ, αλλά είναι μια ενδιαφέρουσα οπτική νομίζω
πολύ ωραία διάσταση λιλ αυτή που θέτεις να ανάγονται όλα μες στον εαυτό μας - πολύ ουσιασκό και πολύ βαθύ - α, ανταποδίδω αλκιμήδη και σε μένα η ιδέα πίσω απ αυτό είναι η υποτιθέμενη ταυτότητα φύσης πόνου και ηδονής, καθώς και τα δυο χαρακτηρίζονται απ τη μεγάλη ένταση στις νευρικές απολήξεις και ίσως και στις "ψυχικές" απολήξεις - πού είναι τα όρια τους και υπό ποιες συνθήκες μεγάλο μυστήριο...
άβυσσε εγώ επιμένω ζήλεια είναι ο πόθος της αποκλειστικότητας και αποκλειστικότητα είναι η ανάμνηση του χαμένου παράδεισου, του πρώτου ζευγαριού αίσθησις συμφωνώ οι αντιφάσεις φτιάχνουν την αναγκαία δίνη... κασιανέ και ακόμη πιο επικίνδυνη ερώτηση "τι κάνει την ηδονή πόνο;" padrazε εξαιρετικά εύστοχο και παρά τη σύμπτωση αποκαλυπτικό uqbar έτσι είναι, όλα είναι θέμα ακρίβειας, η παραμικρή αλλαγή στις αναλογίες μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική alexandra έχεις δίκιο - πάντα επιστρέφω στον τόπο του εγκλήματος
14 comments:
ή ακόμη και η δική μας ύπαρξη,
η ανταγωνιστική του νου μας
η συναγωνιστική της ψυχής μας
Σε φιλώ για 2η φορά σήμερα!
δυστυχώς ο πόνος ΕΙΝΑΙ ηδονή
κατά Λακάν, το ασυνείδητο λέει είναι πάντα ευτυχισμένο, αποκαλείται η απόλαυση του επίπονου...
το ασυνείδητο λέει απολαμβάνει στο οδυνηρό σύμπτωμα γιατί δε μπορεί, τη δεδομένη στιγμή, να απολαύσει αλλού.
Ο Λακάν τα λέει αυτά, όχι εγώ, αλλά είναι μια ενδιαφέρουσα οπτική νομίζω
πολύ ωραία διάσταση λιλ αυτή που θέτεις να ανάγονται όλα μες στον εαυτό μας - πολύ ουσιασκό και πολύ βαθύ - α, ανταποδίδω
αλκιμήδη και σε μένα η ιδέα πίσω απ αυτό είναι η υποτιθέμενη ταυτότητα φύσης πόνου και ηδονής, καθώς και τα δυο χαρακτηρίζονται απ τη μεγάλη ένταση στις νευρικές απολήξεις και ίσως και στις "ψυχικές" απολήξεις - πού είναι τα όρια τους και υπό ποιες συνθήκες μεγάλο μυστήριο...
η πάταξη της ζήλειας,μετατρέπει τον πόνο σε ηδονή.
Οι αντιφάσεις χαρακτηρίζουν καθετί ζωντανό. Ηδονή-πόνος, έρωτας-θάνατος... Πολύ ωραίο Μάρκο.
Οι αντιφάσεις χαρακτηρίζουν καθετί ζωντανό. Ηδονή-πόνος, έρωτας-θάνατος... Πολύ ωραίο Μάρκο.
τι κάνει τον πόνο ηδονή;
Επικίνδυνη ερώτηση..
Τι κανει τον πΟΝο ηδΟΝή ;
Ισως το ον.
Ένα κλικ πόνος παραπάνω θα έκανε και την ηδονή εφιάλτη.
Το μέτρο μάλλον...
πάλι για έρωτα μιλάς μάρκο!
άβυσσε
εγώ επιμένω ζήλεια είναι ο πόθος της αποκλειστικότητας και αποκλειστικότητα είναι η ανάμνηση του χαμένου παράδεισου, του πρώτου ζευγαριού
αίσθησις
συμφωνώ οι αντιφάσεις φτιάχνουν την αναγκαία δίνη...
κασιανέ
και ακόμη πιο επικίνδυνη ερώτηση "τι κάνει την ηδονή πόνο;"
padrazε
εξαιρετικά εύστοχο και παρά τη σύμπτωση αποκαλυπτικό
uqbar
έτσι είναι, όλα είναι θέμα ακρίβειας, η παραμικρή αλλαγή στις αναλογίες μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική
alexandra
έχεις δίκιο - πάντα επιστρέφω στον τόπο του εγκλήματος
αν απαντήσω ΔΕΝ θα μαι αντικειμενική
καλό βράδυ :)
αλκυόνη
μα δεν υπάρχει αντικειμενικότητα
Tι κάνει τον πόνο ηδονή;
η ύπαρξη του άλλου εαυτού μας
ενός ανταγωνιστή του νου μας
διότι εκείνος τα βλέπει με τα αληθινά τους μεγέθη .
Ωραίο ήτο Μάρκε μου ! :)))
Post a Comment