Saturday, February 03, 2007

με αφορμή τον Ναό της Πόλης, ένα τετραγωνισμένο μονόλιθο

αρ-νουβώ βεληνεκούς πυρίχειου
στριμωγμένα φτερά
ο κάτω κόσμος σε αναταραχή
η φύση τολμά να αλωθεί
η ηδονή του τέλους
η γυναίκα
ως επίκεντρο του χρυσού χώματος
οι υπόλοιποι ας ελπίζουν…

9 comments:

Sigmataf said...

Οι υπόλοιποι, ας ελπίζουν.

lust-time said...

H ηδονή να ξαναρχίζουμε...

Anonymous said...

Εξακολουθείς να ξαφνιάζεις ευχάριστα

markos-the-gnostic said...

στ
ναι απλά ας ελπίζουν τη στιγμή που εμείς θα πετάμε...
lust-time
ναι άλλωστε όλα στην ηδονή τείνουν και από αυτήν αφορμώνται...
χ/π
μακάρι

Ντεφι said...

καλοδεχούμενες οι αφορμές που φέρνουν ελπίδα,

φιλί

Αλεπού said...

Σε ενέπνευσε η Πόλη ε;

markos-the-gnostic said...

ντέφι, το κακό με την ελπίδα είναι ότι μπορεί να παραμείνει πάντα ελπίδα -βέβαια χωρίς ελπίδα δεν γίνεται τίποτα...
αχ ναι φουντωτή αλώπηξ...

Αίσθησις said...

Η γυναίκα και η θυληκή σου φύση αποκαλύπτονται και κυριαρχούν στη ζωή σου αυτόν τον καιρό. Νομίζω είναι πασιφανές!

markos-the-gnostic said...

my anima ε;