διηθώντας… κι ενώ τα μάτια αρκούσαν άρχισε η ψυχή να πλάθει κι άλλο σώμα και το βάφτισε ηδονή κάποιοι στο βάθος όμως μακριά παράκουσαν κι άρχισαν να το λένε οδύνη
αλεπού, δεν επιμένω εγώ, ένα μεγάλο μέρος της ψυχολογικής πραγματικ΄τητας των ανθρώπων το αναδεικνύει ντέφι, χμ σωστό αυτό, για κάποιους που η ηδονή σύμφυτη με τον πόνο (και δεν εννοούμε χοντροειδώς μαζοχιστικά αλλά και σε λεπτότερες εκφάνσεις) παρουσιάζονται πολλά άλλοθι, κυρίως προς τον ίδιο τον εαυτό τους αλεξάνδρα, όντως άλλο το ομαδικό ασυνείδητο που μας τροφοδοτεί συνεχώς και άλλο οι επιλογές μας που έχουν σχέση με την εκάστοτε επιτευχθείσα εσωτερική ποιότητα
Μία μικρή οδύνη είναι και ο θάνατος, μα το παιχνίδι με την ηδονή θα μείνει για πάντα ανεξακρίβωτο. Γιατί η οδύνη έχει αρνητική έννοια. Κακώς. Δεν είναι πόνος.
μπορεί ό,τι φαντάζει ως οδύνη της ηδονής για τους άλλους, να αποτελεί την ηδονή της οδύνης για μας..το ποίημά σου μου θυμίζει ένα 'κακό' παιδί που λάτρεψα. ο καθένας βλέπει αυτό που θέλει εξάλλου!
ναι αίσθησις love and death uqbar χρήσιμη παρατήρηση, η οδύνη δεν είναι κατ' ανάγκη πόνος άβυσσε όντως πολύ δύσκολο να βγάλεις άκρη για το είναι αντικειμενικά ηδονή ή οδύνη - αν μπορεί να υπάρξει ποτέ αντικειμενικότητα - άλλωστε όπως θα ξέρεις άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου
18 comments:
Επιμένεις βλέπω στον παραλληλισμό ηδονής- οδύνης. Το θυμάμαι και σε παλιότερο ποιηματάκι.
ακόμη πιο κάτω σίγουρ αθ ατο άκουσαν σωστά...
σ' αυτούς να πας άσε τους πρώτους,
για κάποιους πάντα η ηδονή είναι επώδυνη, το να παράκουσαν ήταν άλλοθι...
ναι, υπάρχει συσχετισμός όταν δεν υπάρχει ωριμότητα στον έρωτα να φθάσει στην ουσία της σχέσης
αλεπού, δεν επιμένω εγώ, ένα μεγάλο μέρος της ψυχολογικής πραγματικ΄τητας των ανθρώπων το αναδεικνύει
ντέφι, χμ σωστό αυτό, για κάποιους που η ηδονή σύμφυτη με τον πόνο (και δεν εννοούμε χοντροειδώς μαζοχιστικά αλλά και σε λεπτότερες εκφάνσεις) παρουσιάζονται πολλά άλλοθι, κυρίως προς τον ίδιο τον εαυτό τους
αλεξάνδρα, όντως άλλο το ομαδικό ασυνείδητο που μας τροφοδοτεί συνεχώς και άλλο οι επιλογές μας που έχουν σχέση με την εκάστοτε επιτευχθείσα εσωτερική ποιότητα
Αχ Μάρκο,...έρωτας-πόνος-θάνατος...
ΕΡΩΤΑΣ-ΖΩΗ!
Μία μικρή οδύνη είναι και ο θάνατος, μα το παιχνίδι με την ηδονή θα μείνει για πάντα ανεξακρίβωτο.
Γιατί η οδύνη έχει αρνητική έννοια. Κακώς.
Δεν είναι πόνος.
μπορεί ό,τι φαντάζει ως οδύνη της ηδονής για τους άλλους, να αποτελεί την ηδονή της οδύνης για μας..το ποίημά σου μου θυμίζει ένα 'κακό' παιδί που λάτρεψα. ο καθένας βλέπει αυτό που θέλει εξάλλου!
ναι αίσθησις love and death
uqbar χρήσιμη παρατήρηση, η οδύνη δεν είναι κατ' ανάγκη πόνος
άβυσσε όντως πολύ δύσκολο να βγάλεις άκρη για το είναι αντικειμενικά ηδονή ή οδύνη - αν μπορεί να υπάρξει ποτέ αντικειμενικότητα - άλλωστε όπως θα ξέρεις άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου
καλή σου μέρα μάρκο
καλή σου μέρα και καλή βδομάδα αλκυόνη
Επίσης ωραίο
χμ thnx χ/π
καθόλου δεν παράκουσαν...θα το δεις
Ο ερωντας κι ο θανατος ιδια σπαθια κρατουνε, κι οι δυο με τροπο ξαφνικο και υπουλο χτυπουνε
blue λες; δεν αποκλείεται να υπάρχει κι αυτή η κατηγορία...
aduaneta ναι και ίσως και το ίδιο αμετάκλητα μερικές φορές...
εξαιρετικό...
τα σέβη μου!
σ ευχαριστώ πολύ joeu
Ο καθένας ακούει και βλέπει αυτά που θέλει , έτσι δεν είναι ;
Post a Comment