Wednesday, May 17, 2006

poem-2

Ακόμη και αν ήθελα…

ακούγοντας τις φυλλωσιές και το πάτημα των μελισσών
διακρίνω ότι τα χρώματα δεν είναι σταθερά
και σε λίγο …
οι συνθέσεις χαμογελούν
η ελπίδα μοιάζει με γελωτοποιό
(καθώς έρπει)
ενώ όλοι οι άλλοι προτιμούσαν το πέταγμα…

3 comments:

ellinida said...

Ομορφο . :)

Χαρτοπόντικας said...

Τελικά μήπως είσαι ποιητής;

Anonymous said...

χαρτοπόντικα μου εκλεψες την ερώτηση :)