δέματα εδέσματα από ρητίνη
σε ανηφορικές διατυπώσεις
και
διασαλευμένες υπεκφυγές
που στριμώχνονται ηδονικά
σε λαιμούς μπουκαλιών
και
όλα διανυμένα μαζί
skip to main |
skip to sidebar
Blog Archive
About Me
- markos-the-gnostic
- add chaos to chaos - a prospective result would be harmony
23 comments:
"Διασαλευμένες υπεκφυγές..."
Γεμάτη η ζωή μας από αυτές,
δικές μας και των άλλων...
Μου θυμίζει...μπουκάλια στον ωκεανό που ταξιδεύουν μεταφέροντας μυνήματα με κώδικες μιας ολόκληρης ζωής και φτάνουν κάπου μαζί?!
ζηλέψατε το ποστ μου αγαπητέ και σας ενέπνευσε;;;
:)
φιλιά!!!
lucy μου
έπιασες τη φράση-κλειδί
αίσθησις
πάντα με τρέλαινε η διαδρομή των μη[υ]νυ[η]μάτων πάνω στα κύματα
αλκυόνη
καθαρή σύμπτωσις... τα μεγάλα πνεύματα συναντούνται
Έχετε αγαπητέ μου μια απίστευτη ικανότητα να μετατρέπετε σε ποίημα τις αδιόρατες για πολλούς καταστάσεις και τις πλέον ευαίσθητες ύλες. Δεν θυμάμαι εδώ και καιρό να έχω αντικρίσει πιο τελεσφόρο συνδυασμό λέξεων.
Με έχετε συνεπάρει!
Σας φιλώ πολύ γι' αυτό.
αγαπητή μου Λιλ
χαίρομαι ιδιαίτερα όταν σε ικανοποιούν αυτά που γράφω - ελπίζω να σας βλέπουμε γιατί είχατε χαθεί επί πολύ - πολλά φιλιά
Ναι, έχουν δίκιο όσοι λένε ότι σου πάνε πολύ τα ποιήματα!
σουρρεαλιαστική προσέγγιση... ονειρική...
Αγαπητέ Μάρκο να είσαστε σίγουρος ότι δεν έλειψα λόγω δικής μου επιθυμίας αλλά λόγω ανωτέρας βίας! Πως θα μπορούσε άλλωστε να επιθυμώ το να μη σας διαβάζω! Ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία κάποτε να σας εξηγήσω εκτενώς τους λόγους απουσίας μου...
Σας φιλώ
αγαπητή μου Λιλ ελπίζω κι εγώ... αλλά όσο η βία είναι κατωτέρα η επίσκεψις σας είναι χαρά μας
αλεπού thnx
alexandra ναι όντως μερικές φορές έχω εντελώς ανάγκη να αφήσω το υποσυνείδητο να με ταξιδέψει όπου αυτό θέλει
Οχι πες! Τον Μπρετόν τι τον έχεις; Μπαμπά;
Που πάνε;
Καλησπέρα!
Πολύ ιδιαίτερο...
Πάντα με μάγευαν τα μηνύματα στο μπουκάλι, και οι ιστορίες που κρύβονται από πίσω...
Υπάρχει όμως και τίποτα που να μην κρύβει μια ιστορία?...
kerasia
προς το άπειρο - αν το ξέρουν
sofi-k
συμφωνώ - αλλά καικάθε αλληγορική ερμηνεία γίνεται ιστορία για μια νέα αλληγορία
μεγάλο πνεύμα μου (ουγκ ινδιάνικο καλημερα) που χάθηκες πάλι;;;;
xxxx
σ αυτή τη θάλασσα
.....που στριμώχνονται ηδονικά
σε λαιμούς κοριτσιών γεμάτους λυγμούς
και
όλα διανυμένα μαζί οδηγούν στο τέλος την σκοτία
και στην υπεκφυγή του φωτός
"στη σκοτία και την υπεκφυγή του φωτός" χμ πολύ ενδιαφέρον
με αγωνία αναμένουμε το επόμενον ποστά-κιόν σας :)
γειά μας..! :)
αχ αλκυόνη
εποχή άγριου τρεξίματος
elemental
καλώς ήρθατε
Μάρκο ελπίζω να επανέλθεις σύντομα στην συγγραφή!
Μού έλειψες, ιδίως με τα medieval posts σου.
Φιλιά!
Post a Comment