Τελικά η λεπτομερής, εμπεριστατωμένη και εμβριθής ανάλυση του σχηματισμού και της μορφολογίας των νεφών απομάκρυνε την ανθρωπότητα από τη μοναδική αλήθεια περί της φύσεως του Θεού που είχε συλλάβει διαισθητικά από τα βάθη των αιώνων. Τόσο ο Ιεχωβά, όσο και ο Ζευς, είχαν την έδρα τους και την εστία της δράσης τους εν μέσω των νεφών.
Τι αφέλεια!!! Είπαν όλοι μετά την καταγραφή και ερμηνεία των μετεωρολογικών φαινομένων. Κι έτσι ο Θεός μετατοπίστηκε στα βάθη των ουρανών, πέραν των νεφών, πέραν της οπτικής ικανότητος των ανθρωπίνων οφθαλμών αλλά και των τελειότερων τηλεσκοπίων.
Κι όμως τι ειρωνία!!! Ο Θεός βρισκόταν και βρίσκεται και θα βρίσκεται αιώνια κυριολεκτικά εν μέσω των νεφών, για την ακρίβεια είναι η πεμπτουσία των νεφών, ο μορφοποιητικός παράγων του σχηματισμού τους από μικροσκοπικούς κρυστάλλους υδρατμών σε αλληλο-συνδεόμενες αλύσους που ακολουθούν αυστηρά χαοτικά φρακταλικά πρότυπα, καθώς και ο κινητικός παράγων που καθορίζει τις συστροφές και τις κατευθύνσεις των κινήσεων τους. Η χαοτική επανάληψη του βασικού μοτίβου δημιουργεί την απειρία των μορφών μέσα από μια ευλιγισία προδιαθέσεων.
Ο νεφεληγερέτης Ζευς όχι μόνο κινεί τα νέφη αλλά είναι ο ίδιος αυτός τα νέφη, οι κρύσταλλοι, το ύδωρ και τα μορφοπλάσματά του.
Μες απ τις κινήσεις των νεφών υποδηλωνόταν ο χρόνος και γι αυτό παλιότερα ο Ζευς αποκαλείτο Κρόνος. Η απεραντοσύνη των νεφών ταυτιζόταν με την απαραντοσύνη του ουρανού και για αυτό παλιότερα ο Κρόνος αποκαλείτο Ουρανός. Και το νυχτερινό βάθος του Ουρανού με τα άπειρα αστέρια αποκάλυπτε τους άπειρους σπερματικούς λόγους, και για αυτό παλιότερα ο Ουρανός αποκαλείτο Νυξ. Η Νυξ έγινε Ουρανός, ο Κρόνος Ζευς και ο Ζευς Νέφη.
Η μόνη ουσιαστική, κυριολεκτική και μη ψευδαισθησιακή θρησκεία είναι η βροχοποιητική. Άλλωστε το δίδαξε και ο Κύριος «Πάτερ ημών ο εν τοις Ουρανοίς, ελθέτω η βασιλεία σου ως εν Ουρανώ και επί της Γης». Και όντως η βροχή γονιμοποιεί τη Γη κι η Γη μάς γεννά και μάς τρέφει δια παντός.
Copyright by Markos-the-Gnostic
Tuesday, August 29, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
16 comments:
Ως Νεφεληγερέτη δεν μπορούσα παρά να το απολαύσω δεόντως . Την καλησπέρα μου .
:)
Ευχάριστο το ότι χρησιμοποιείτε έτσι "ξεδιάντροπα" τις σχετικές με την μεταφυσική λέξεις. Βοηθούν συχνά στην δημιουργία ενός ποιητικού κλίματος και κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει μεγαλύτερη κατάρα για ένα κείμενο από το να είναι εντελώς α-ποιητικό! - Διορθώστε με αν κάνω λάθος, μα είχα την εντύπωση πως η λέξη "σύννεφα" γράφεται κι αυτή με το πρώτο της γράμμα κεφαλαίο εφόσον αυτό είναι κάτι που παθαίνει και η λέξη "Θεός".
[γελώ]
ΥΓ. Υπάρχω. Δεν είμαι δα και η Εύα για να δικαιολογήστε που απορήσατε με την απουσία μου...
νεφεληγερέτισσα :)
αγαπητή lilith έχετε απόλυτο δίκιο για την παρατήρηση σας. Κι ενώ γενικά πάντα προσέχω να αποφεύγω το θεός με κεφαλαίο θ αυτή τη φορά μου ξέφυγε (ίσως κάποιος ασυνείδητος θρησκευτικός οίστρος από άλλες εποχές!!!)
Πάντα οι άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν κάτι που δεν πιάνουν... Είναι ανάγκη ζωής. Οπότε, όσο ανακαλύπτουμε περισσότερα, τόσο το κέντρο βάρους μετατοπίζεται, είναι ανάγκη Μάρκο...
Καλό! Σε παραπέμπω στις ¨Νεφέλες¨του Αριστοφάνη.... φοβερά όντα!
Υπερθεματίζοντας απλώς στην bebelac, να επισημάνω ότι όλα τα έχει πει τελικά το θέατρο εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια.
Δηλαδή όταν βρέξει κι εξαφανιστούν τα νέφη, δεν υπάρχει πια θεός;;
Αστειευομαι βέβαια.
Όσο διαβάζω το κείμενό σου σαν χαλαρή αλληγορία, το απολαμβάνω. Αναρωτιέμαι όμως μήπως κατα βάθος ήθελες και να κυριολεκτήσεις λίγο...
beba και αλώπηξ θεατρ-ευχαριστώ
χ-πόντιξ πραγματικά δε ξέρω - το κείμενο μου το παρέδωσαν οι μούσες - είμαι ένας απλός εκτελεστής
Οι καημένες οι Μούσες μια ζωή παρέχουν το τέλειο άλλοθι στους συγγραφείς. Όλα οι μούσες τα κάνουν κι αυτός είναι αθώος!!!
Άσχετο! Γιατί αλλάζεις συνέχεια φωτογραφίες παιδάκι μου?
φοβού τις Συννεφιασμένες κυριακές έχω εγώ να πω αγαπητέ Μάρκε...
bebe
οι μούσες δεν αποτελούν άλλοθι, είναι μια πραγματικότητα
ΗΝΟ3
πράγματι οι κυριακές είναι πάντα δύσκολες
τα νεφη έχουν σχήμα όταν τα κοιτάς από μακριά.είναι σημαδια των καιρων.
Αριστουργηματικό και βαρετό ταυτόχρονα. Σαν την έβδομη σφραγίδα ένα πράγμα αλλά σε άλλο είδος τέχνης!
-ΑΛΕΠΟΥΔΑΚΙΟΥΣ
Τζα! Νά'μαι κι εγώ, ευκαιρίας δοθείσης...
ο μικρός προσκυνητής που ζει τις περιπέτειές του...(;)
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία!
Έχω κάτι να πω.Προς το παρόν γειά!
Το βρήκα αυτό που ήθελα να πω:
"ΟΥΚ ΕΠ'ΑΡΤΩ ΜΟΝΟ ΖΗΣΕΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΑΛΛ'ΕΠΙ ΠΑΝΤΙ ΡΗΜΑΤΙ ΕΚΠΟΡΕΥΟΜΕΝΩ ΔΙΑ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΘΕΟΥ"
Ο μικρός προσκυνητής
Post a Comment